Feon-kira sy tononkira, ravahina feo manga no manome hira.
Manana ny anjara toerany ny hira teo amin'ny fiaraha monintsika hatramin'ny
taloha ka hatramin' izao, manana ny andraikiny ny hira amin'ny
vanim-potoana samihafa, manomboka eo
amin'ny fahaterahana, fahazazana, hatanorana, fahanterana, fahafatesana sns.
Fomba fanao fahiny ihany koa ny mampilalao ny ankizy rehefa diavolana ny andro. Misy ny fitenenana manao hoe "izay tsy milalao sain-kanina", mahazo laka mandritra ny lalao diavolana ny hira sy dihy samihafa. Ho an'ny tovovavy kely indray dia misy ny antsoina hoe fampitaha, hifaninanan'ny tanora mifanakaiky, ankoatra ny fampiderana fitafy sy fihetsika dia ao dia ao ny hira sy ny dihy.
Rehefa tonga ny hatanorana dia vao mainka manana ny toerany
ny hira na eo amin'ny asa aman-draharaha na eo amin'ny fanehoan-kevitra na
fampitana ny fihetseham-po. "Ny asa atao an-kira hono toa vita tsy
natao" natao hankahery eo amin'ny asa ny hira, misy ireo hira fanao rehefa
miandry fody, mitari-bato, manasa lamba sns. Ny miaramila sy ny mpiandry
vavahady dia manana ny hira fanaony ihany koa, santionan'izany ny hiran-dRajoro
manao hoe: “E diavolana”, fanaon'ny miaramila tamin' ny faha mpanjaka. Natao ho
fanehoan-kevitra ihany koa ny hira indrindra taty aoriana, ny fiaraha-monina
tsy nitsaha nivoatra. Nampiasaina ireo hira hilazana ireo tranga tsy mifanaraka
amin'ny tokony ho izy. Tamin'ny andron'ny fanjanahan-tany dia tany anatin'ny
teatra no nahenoina ireo hira mitanisa ankolaka ny tsy rariny nataon'ny vahiny
toy ny hira: “Ray fody an'ala, Ankamatatra”,sns Nanana anjara biriky be dia be
ny hira teo amin'ny fanefena ny sain' ny tia tanindrazana tamin'ny 1947, dia
toy izany hatrany tamin'ireo vanim-potoana nisian'ny fanovana teto amin'ny
firenena toy ny tamin' ny 1972 (hira Mahaleo) , sns.
Fa tsy latsa danja amin'ny efa voalaza ny hira maneho fihetseham-po, toy ny fitiavan-janaka, ray aman-dreny havana aman-tsakaiza, zava-boahary, tanana na tany niaviana. Toy ny any amin'ny firenen-drehetra dia mahazo vahana ny hira momba ny fitiavan'olon-droa, izay azo zaraina roa mazava dia ny fiarahana sy ny fisarahana, ivalamparan'ny mpamoron-kira nandritra ny vanim-potoana maro ny mikasika ny fitiavan'olon-droa. Raha ny teto amintsika dia tsy mijanona amin'ny fanehoam-pitiavana fotsiny fa voatsinjo hatrany ny fitandroam-pihavanana izay sarobidy tokoa teo amin'ny fiaraha-monina nisy teo amintsika.
Fantatry ny mpamoron-kira ireo teny fototra toy ny
"fihavanana no talohan'ny fanambadiana" sy ny "fanambadiana tsy
raikitra tsy maharatsy fihavanana". Tsy mba fanaon'ny mpamoron-kira
matotra ny manao tononkira mamoafady, fa misy hatrany ireo kilalaon-teny na
sary hanehoana izay tiana hampitaina. Tsy teo amin'ny velona ihany no manana ny
toerany ny hira fa misy koa ireo natao hanomezam-boninahitra ny maty. Amin'ny
finoan-drazantsika, ny olombelona rehefa maty dia lasa razana ary tsy misaraka
fa manjohy hatrany antsika velona. Tsy mahagaga raha misy ny hira atao rehefa
fiandrasam-paty. Ny hevitry ny fiandrasam-paty
Fomba efa fanao hatrizay izy io, indrindra fa ny alina mialoha ny fandevenana. Tsy fombantsika ny mandevina avy hatrany raha vao maty ny olona, fa tsy maintsy andrasana indray alina farafahakeliny sao mbola mifoha. Ny fiandrasam-paty ihany koa dia manomana ny fialan' ilay maty aty amin'ny tontolon'ny velona mankany amin'ny tontolon'ny maty sady natao hanamafisana ny fihavanana eo amin'ny samy velona, ary farany alina natao iarahan'ny fianakaviana sy ny havana aman-tsakaiza farany amin'ilay maty. Mazava ho azy fa ny hira no mibahana ao amin'ny fiandrasam-paty, tany aloha tany mbola tsy tonga teto Madagasikara ny fivavahana kristiana dia hira mitory fihavanana sy fifankatiavana no hiraina amin'ny fiareta-tory, taty aoriana dia niova tsikelikely ho hira sy vavaka ary toriteny.
Amin'ny famadihan-drazana
Kolontsaina mampiavaka antsika ny famadihan-drazana, azo
sokajiana ho roa ny famadihana dia ny famonosan-damba ny razana sy ny fampodiana
am-pasan-drazana ireo havana maty nalevina tany an-toeran-kafa. Rehefa tonga ny
fotoam-pamadihana dia tsy maintsy misy ny hira sy ny dihy, ny famadihana
rahateo dia lanonam-pifaliana. Ventesina mafy ny hira hanaitra ny ao am-pasana,
hanehoana amin'izy ireo fa tonga ny velona hamono lamba azy na koa tonga ireo
havany maty tany lavitra hiara-hiray karandoha amin'izy ireo. Ireo razana avy
lavitra dia entina manodidina im-pito ny fasana ao anaty hira sy dihy no
hanaovana izay mba ahafantarany ny toerana vaovao hisy azy. Ny fahendrena
kendren'ny famadihana dia ny fanajana ireo havana maty sady fanamafisana ny
fifankatiavana eo amin'ny samy velona. Tsy mahagaga raha hira mitory izany no
fandre rehefa famadihana.
Voaporofo fa tsy afa-misaraka amin' ny fiainantsika ny hira
na an-kasoavana na an-karatsiana na eo amin'ny asa aman-draharaha andavanandro.